Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікдзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| узганя́ю | узганя́ем | |
| узганя́еш | узганя́еце | |
| узганя́е | узганя́юць | |
| Прошлы час | ||
| узганя́ў | узганя́лі | |
| узганя́ла | ||
| узганя́ла | ||
| Загадны лад | ||
| узганя́й | узганя́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узганя́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (заставлять подняться) поднима́ть; (зверя, птицу — ещё) вспу́гивать;
2. (на что-л.) загоня́ть;
3. (плотно надевать на что-л.) наса́живать;
1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узагна́ць, узганю́, узго́ніш, узго́ніць; узагна́ў, -на́ла; узгані́; узагна́ны;
1. каго-што. Прымусіць узысці куды
2. каго. Прымусіць падняцца адкуль
3. што на што. Насадзіць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узганя́цца, ‑яецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узганя́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поднима́ть
1. (снизу) падыма́ць, падніма́ць;
поднима́ть плато́к с по́лу падыма́ць (падніма́ць) ху́стку з падло́гі;
поднима́ть тя́жесть падыма́ць (падніма́ць) цяжа́р;
поднима́ть на ли́фте падыма́ць (падніма́ць) на лі́фце;
поднима́ть но́гу, ру́ку падыма́ць (падніма́ць) нагу́, руку́;
поднима́ть пова́ленный забо́р падыма́ць (падніма́ць) пава́лены плот;
поднима́ть я́корь падыма́ць (падніма́ць) я́кар;
поднима́ть флаг на корабле́ падыма́ць (падніма́ць) сцяг на караблі́;
поднима́ть за́навес падыма́ць (падніма́ць) засло́ну;
поднима́ть паруса́ падыма́ць (падніма́ць) парусы́;
су́дно поднима́ет сто тонн су́дна падыма́е (падніма́е) сто тон;
поднима́ть пе́тли падыма́ць (падніма́ць) пе́тлі;
поднима́ть с посте́ли падыма́ць (падніма́ць) з пасце́лі (будзі́ць);
поднима́ть воротни́к настаўля́ць (падыма́ць, падніма́ць) каўне́р;
2.
поднима́ть восста́ние узніма́ць паўста́нне;
поднима́ть ору́жие узніма́ць збро́ю;
поднима́ть производи́тельность труда́ узніма́ць (павыша́ць) прадукцы́йнасць пра́цы;
поднима́ть культу́рный у́ровень узніма́ць (павыша́ць) культу́рны ўзро́вень;
поднима́ть акти́вность узніма́ць (павыша́ць) акты́ўнасць;
поднима́ть вопро́с узніма́ць (ста́віць) пыта́нне;
поднима́ть глаза́ на кого́, на что узніма́ць во́чы на каго́, на што;
поднима́ть авторите́т узніма́ць (павыша́ць) аўтарытэ́т;
поднима́ть го́лос в защи́ту кого́, чего́ узніма́ць го́лас у абаро́ну каго́, чаго́;
поднима́ть дух, настрое́ние узніма́ць дух, настро́й;
поднима́ть на́ ноги
поднима́ть на́ смех узніма́ць (падыма́ць) на смех;
поднима́ть у́ровень воды́ узніма́ць (павыша́ць) узро́вень вады́;
поднима́ть бро́ви узніма́ць (падыма́ць) бро́вы;
поднима́ть крик усчына́ць крык;
поднима́ть разгово́р пачына́ць (усчына́ць) размо́ву;
поднима́ть де́ло распачына́ць спра́ву;
поднима́ть целину́, пар узніма́ць (узо́рваць) цаліну́, папа́р;
поднима́ть дичь
◊
поднима́ть бока́л падыма́ць (падніма́ць) ке́ліх;
поднима́ть вы́ше падыма́ць (падніма́ць) вышэ́й;
поднима́ть ру́ку на кого́ узніма́ць руку́ на каго́;
поднима́ть нос задзіра́ць нос;
поднима́ть на во́здух узрыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)