узгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., каго-што.

Вырасціць, гадуючы, выхоўваючы.

Дзетак у. — не грыбоў назбіраць (прыказка). У. сад.

У. надзею (перан.).

|| незак. узгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узгадава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узгаду́ю узгаду́ем
2-я ас. узгаду́еш узгаду́еце
3-я ас. узгаду́е узгаду́юць
Прошлы час
м. узгадава́ў узгадава́лі
ж. узгадава́ла
н. узгадава́ла
Загадны лад
2-я ас. узгаду́й узгаду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час узгадава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узгадава́ць сов. вы́растить, взрасти́ть, вскорми́ть; (детей — ещё) воспита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

Выгадаваць (пра людзей). Дзетак узгадаваць — не грыбоў назбіраць. Прыказка. // Выхаваць, сфарміраваць духоўна. Яго характар і асобу [Міколы Гусоўскага], бясспрэчна, узгадавала родная глеба — прырода, гісторыя і звычаі Беларусі. У. Калеснік. / у перан. ужыв. У сэрцы, у думках сваіх .. Я яе [свабоду] узгадаваў І сваёю назваў... Купала. // Вырасціць (жывёлу, расліны). Дзед .. паціху ідзе да яблынь і груш. Ён сам сваімі рукамі ўзгадаваў гэты сад. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгадо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узгадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгадава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узгадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгадава́ны вы́ращенный, взращённый, вско́рмленный; воспи́танный; см. узгадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узгадо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узгадоўваць — узгадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́карміць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго (што).

1. Кормячы, выгадаваць, узгадаваць.

В. грудзямі.

2. Зрабіць сытым; адкарміць.

В. кабана.

|| незак. выко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выко́рмліванне, -я, н.

|| прым. вы́кармачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́паіць, ‑паю, ‑паіш, ‑паіць; зак., каго.

Кормячы малаком, пойлам, узгадаваць. Выпаіць цяля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)