узвы́шаны, -ая, -ае.

1. Які ўзвышаецца над наваколлем; высокі.

Узвышаная мясцовасць.

2. перан. Поўны глыбокага зместу, значэння, высакародны, які ўзвышаецца над паўсядзённасцю (высок.).

Узвышанае пачуццё.

|| наз. узвы́шанасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узвы́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узвы́шаны узвы́шаная узвы́шанае узвы́шаныя
Р. узвы́шанага узвы́шанай
узвы́шанае		 узвы́шанага узвы́шаных
Д. узвы́шанаму узвы́шанай узвы́шанаму узвы́шаным
В. узвы́шаны (неадуш.)
узвы́шанага (адуш.)		 узвы́шаную узвы́шанае узвы́шаныя (неадуш.)
узвы́шаных (адуш.)
Т. узвы́шаным узвы́шанай
узвы́шанаю		 узвы́шаным узвы́шанымі
М. узвы́шаным узвы́шанай узвы́шаным узвы́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узвы́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узвы́шаны узвы́шаная узвы́шанае узвы́шаныя
Р. узвы́шанага узвы́шанай
узвы́шанае		 узвы́шанага узвы́шаных
Д. узвы́шанаму узвы́шанай узвы́шанаму узвы́шаным
В. узвы́шаны (неадуш.)
узвы́шанага (адуш.)		 узвы́шаную узвы́шанае узвы́шаныя (неадуш.)
узвы́шаных (адуш.)
Т. узвы́шаным узвы́шанай
узвы́шанаю		 узвы́шаным узвы́шанымі
М. узвы́шаным узвы́шанай узвы́шаным узвы́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узвы́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узвы́шаны узвы́шаная узвы́шанае узвы́шаныя
Р. узвы́шанага узвы́шанай
узвы́шанае		 узвы́шанага узвы́шаных
Д. узвы́шанаму узвы́шанай узвы́шанаму узвы́шаным
В. узвы́шаны (неадуш.)
узвы́шанага (адуш.)		 узвы́шаную узвы́шанае узвы́шаныя (неадуш.)
узвы́шаных (адуш.)
Т. узвы́шаным узвы́шанай
узвы́шанаю		 узвы́шаным узвы́шанымі
М. узвы́шаным узвы́шанай узвы́шаным узвы́шаных

Кароткая форма: узвы́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узвы́шаны

1. возвы́шенный; возведённый;

2. повы́шенный; взду́тый;

3. возвы́шенный;

1, 3 см. узвы́сіць 1-3;

4. прил., перен. (полный высокого значения) возвы́шенный;

~ная мэ́та — возвы́шенная цель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвы́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узвысіць.

2. у знач. прым. Размешчаны на больш высокім узроўні; высокі. Нізкая вільготная мясцовасць змянілася ўзвышанай. В. Вольскі.

3. перан.; у знач. прым. Поўны глыбокага зместу, значэння; высакародны. З гэтай парослай муравою сцежкі, што вядзе мяне ад бацькоўскай хаты ў далёкі свет, пачынаецца тое, што мы называем вялікім і ўзвышаным словам Радзіма. Марціновіч. Рэвалюцыя акрыліла мастацтва прыгожымі і ўзвышанымі ідэаламі. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

превозвы́шенный узвы́шаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возвели́ченный узвялі́чаны, узвы́шаны, узне́сены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узня́ты, -ая, -ае.

1. Радасна-ўсхваляваны, бадзёры.

У. настрой.

2. Узвышаны, урачысты (пра мову, стыль).

|| наз. узня́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бараві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Узвышаны ўчастак лесу ў бары.

Грыбныя баравіны.

|| памянш. бараві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)