узве́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узве́рнены |
узве́рненая |
узве́рненае |
узве́рненыя |
| Р. |
узве́рненага |
узве́рненай узве́рненае |
узве́рненага |
узве́рненых |
| Д. |
узве́рненаму |
узве́рненай |
узве́рненаму |
узве́рненым |
| В. |
узве́рнены (неадуш.) узве́рненага (адуш.) |
узве́рненую |
узве́рненае |
узве́рненыя (неадуш.) узве́рненых (адуш.) |
| Т. |
узве́рненым |
узве́рненай узве́рненаю |
узве́рненым |
узве́рненымі |
| М. |
узве́рненым |
узве́рненай |
узве́рненым |
узве́рненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узве́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узве́рнены |
узве́рненая |
узве́рненае |
узве́рненыя |
| Р. |
узве́рненага |
узве́рненай узве́рненае |
узве́рненага |
узве́рненых |
| Д. |
узве́рненаму |
узве́рненай |
узве́рненаму |
узве́рненым |
| В. |
узве́рнены (неадуш.) узве́рненага (адуш.) |
узве́рненую |
узве́рненае |
узве́рненыя (неадуш.) узве́рненых (адуш.) |
| Т. |
узве́рненым |
узве́рненай узве́рненаю |
узве́рненым |
узве́рненымі |
| М. |
узве́рненым |
узве́рненай |
узве́рненым |
узве́рненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)