узва́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узва́лены узва́леная узва́ленае узва́леныя
Р. узва́ленага узва́ленай
узва́ленае
узва́ленага узва́леных
Д. узва́ленаму узва́ленай узва́ленаму узва́леным
В. узва́лены (неадуш.)
узва́ленага (адуш.)
узва́леную узва́ленае узва́леныя (неадуш.)
узва́леных (адуш.)
Т. узва́леным узва́ленай
узва́ленаю
узва́леным узва́ленымі
М. узва́леным узва́ленай узва́леным узва́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узва́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узва́лены узва́леная узва́ленае узва́леныя
Р. узва́ленага узва́ленай
узва́ленае
узва́ленага узва́леных
Д. узва́ленаму узва́ленай узва́ленаму узва́леным
В. узва́лены (неадуш.)
узва́ленага (адуш.)
узва́леную узва́ленае узва́леныя (неадуш.)
узва́леных (адуш.)
Т. узва́леным узва́ленай
узва́ленаю
узва́леным узва́ленымі
М. узва́леным узва́ленай узва́леным узва́леных

Кароткая форма: узва́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узва́лены в разн. знач. взва́ленный; см. узвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узва́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взва́ленный узва́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)