узбі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбі́ты узбі́тая узбі́тае узбі́тыя
Р. узбі́тага узбі́тай
узбі́тае		 узбі́тага узбі́тых
Д. узбі́таму узбі́тай узбі́таму узбі́тым
В. узбі́ты (неадуш.)
узбі́тага (адуш.)		 узбі́тую узбі́тае узбі́тыя (неадуш.)
узбі́тых (адуш.)
Т. узбі́тым узбі́тай
узбі́таю		 узбі́тым узбі́тымі
М. узбі́тым узбі́тай узбі́тым узбі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбі́ты узбі́тая узбі́тае узбі́тыя
Р. узбі́тага узбі́тай
узбі́тае		 узбі́тага узбі́тых
Д. узбі́таму узбі́тай узбі́таму узбі́тым
В. узбі́ты (неадуш.)
узбі́тага (адуш.)		 узбі́тую узбі́тае узбі́тыя (неадуш.)
узбі́тых (адуш.)
Т. узбі́тым узбі́тай
узбі́таю		 узбі́тым узбі́тымі
М. узбі́тым узбі́тай узбі́тым узбі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбі́ты узбі́тая узбі́тае узбі́тыя
Р. узбі́тага узбі́тай
узбі́тае		 узбі́тага узбі́тых
Д. узбі́таму узбі́тай узбі́таму узбі́тым
В. узбі́ты (неадуш.)
узбі́тага (адуш.)		 узбі́тую узбі́тае узбі́тыя (неадуш.)
узбі́тых (адуш.)
Т. узбі́тым узбі́тай
узбі́таю		 узбі́тым узбі́тымі
М. узбі́тым узбі́тай узбі́тым узбі́тых

Кароткая форма: узбі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбі́ты

1. наби́тый; наса́женный;

2. разг. натя́нутый, напя́ленный;

3. взби́тый;

4. взби́тый;

5. разг. взгромождённый;

6. сня́тый;

1-6 см. узбі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узбіць (у 1–4 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взби́тый узбі́ты, мног. паўзбіва́ны;

взби́тые поду́шки узбі́тыя паду́шкі;

взби́тые сли́вки узбі́тая смята́нка (вяршкі́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбі́ць, узаб’ю́, узаб’е́ш, узаб’е́; узаб’ём, узаб’яце́, узаб’ю́ць; узбі́ў, -бі́ла; узбі́; узбі́ты; зак., што.

1. Ударам ці ўдарамі насадзіць, накалоць.

У. абруч на бочку.

У. вілкі на вожаг.

2. Надзець, насунуць на што-н. зверху або з цяжкасцю надзець што-н. вузкае, цеснае (разм.).

Ледзь узбіў паліто на плечы.

3. Лёгкімі ўдарамі зрабіць больш рыхлым, пышным, пеністым.

У. падушку.

У. смятанку.

4. Разбіць яйка на патэльню (разм.).

5. Паставіць, пакласці, павесіць што-н. на вельмі высокае, нязручнае месца (разм.).

Куды ты ўзбіў гэту скрынку?

|| незак. узбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наса́женный

1. наса́джаны, мног. панаса́джваны;

2. (на ручку, древко и т. п.) аса́джаны; (на остриё) наса́джаны, мног. панаса́джваны; (наткнутый) узаткну́ты, мног. паўстыка́ны, наткну́ты, узбі́ты, мног. паўзбіва́ны; (нацепленный) начэ́плены, мног. паначэ́пліваны;

3. портн. ушы́ты, мног. паўшыва́ны, прышы́ты, мног. папрышыва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)