узбяга́ць гл. узбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбяга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узбяга́ю узбяга́ем
2-я ас. узбяга́еш узбяга́еце
3-я ас. узбяга́е узбяга́юць
Прошлы час
м. узбяга́ў узбяга́лі
ж. узбяга́ла
н. узбяга́ла
Загадны лад
2-я ас. узбяга́й узбяга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узбяга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбяга́ць несов. взбега́ть; см. узбе́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бе́г, -гла; -бяжы́; зак.

Падняцца бягом куды-н.

|| незак. узбяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взбега́ть несов. узбяга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узбягаць — узбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)