узапхну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узапхну́ты |
узапхну́тая |
узапхну́тае |
узапхну́тыя |
| Р. |
узапхну́тага |
узапхну́тай узапхну́тае |
узапхну́тага |
узапхну́тых |
| Д. |
узапхну́таму |
узапхну́тай |
узапхну́таму |
узапхну́тым |
| В. |
узапхну́ты (неадуш.) узапхну́тага (адуш.) |
узапхну́тую |
узапхну́тае |
узапхну́тыя (неадуш.) узапхну́тых (адуш.) |
| Т. |
узапхну́тым |
узапхну́тай узапхну́таю |
узапхну́тым |
узапхну́тымі |
| М. |
узапхну́тым |
узапхну́тай |
узапхну́тым |
узапхну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узапхну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узапхну́ты |
узапхну́тая |
узапхну́тае |
узапхну́тыя |
| Р. |
узапхну́тага |
узапхну́тай узапхну́тае |
узапхну́тага |
узапхну́тых |
| Д. |
узапхну́таму |
узапхну́тай |
узапхну́таму |
узапхну́тым |
| В. |
узапхну́ты (неадуш.) узапхну́тага (адуш.) |
узапхну́тую |
узапхну́тае |
узапхну́тыя (неадуш.) узапхну́тых (адуш.) |
| Т. |
узапхну́тым |
узапхну́тай узапхну́таю |
узапхну́тым |
узапхну́тымі |
| М. |
узапхну́тым |
узапхну́тай |
узапхну́тым |
узапхну́тых |
Кароткая форма: узапхну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узапхну́ты разг.
1. вста́щенный, вта́щенный;
2. напя́ленный;
1, 2 см. узапхну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узапхну́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Дзеепрым. зал. пр. ад узапхнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)