ужыві́ць, -ыўлю́, -ы́віш, -ы́віць; -ы́ўлены; зак., што (спец.).

Змясціць унутр жывога арганізма часова ці для прыжыўлення.

|| незак. ужыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужыві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыўлю́ ужы́вім
2-я ас. ужы́віш ужы́віце
3-я ас. ужы́віць ужы́вяць
Прошлы час
м. ужыві́ў ужыві́лі
ж. ужыві́ла
н. ужыві́ла
Загадны лад
2-я ас. ужыві́ ужыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ужыві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ужыві́ць сов., спец. вживи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужыві́ць, ужыўлю, ужывіш, ужывіць; зак., што.

Зрабіць ужыўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вживи́ть сов. ужыві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужыўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да ужывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)