ужыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ужыва́нне
Р. ужыва́ння
Д. ужыва́нню
В. ужыва́нне
Т. ужыва́ннем
М. ужыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ужыва́нне ср.

1. употребле́ние, испо́льзование; примене́ние; см. ужыва́ць;

2. (общепринятое пользование) обихо́д м.;

увайсці́ ва ўжыва́нне — войти́ в обихо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ужываць — ужыць і стан паводле знач. дзеясл. ужывацца ​2; прымяненне, выкарыстоўванне. Пераноснае ўжыванне слова. □ Калісьці ў .. прадзеда [пана Магдановіча] ляжаў дзікі пустыр зямлі без усялякага ўжывання. Бядуля.

2. Ужытак (у 2 знач.). Знаходзіцца ва ўжыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ужыва́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Быць ва ўжыванні, ужывальным.

|| наз. ужыва́нне, -я, н. і ужы́так, -тку, м.

Увайсці ва ўжыванне (ва ўжытак).

Выйсці з ужывання (ужытку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужы́ць², -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; -ы́ты; зак., што.

Выкарыстаць, прымяніць што-н. для чаго-н.

У. новы метал.

У. незразумелае слова.

У. што-н. у ежу.

У. свае веды.

|| незак. ужыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ужыва́нне, -я, н. і ужы́так, -тку, м.

Рэчы хатняга ўжытку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыраядзе́нне, -я, н. (спец.).

Ужыванне ў ежу толькі сырой гародніны, пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

людае́дства, -а, н.

1. Ужыванне ў ежу чалавечага мяса.

2. перан. Пра крыважэрнасць, чалавеканенавісніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

словаўжыва́нне, -я, н.

Ужыванне слоў у мове ў тым ці іншым значэнні.

Правільнае літаратурнае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

людае́дства, ‑а, н.

Ужыванне ў ежу чалавечага мяса некаторымі першабытнымі плямёнамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мета́фара, -ы, мн. -ы, -фар, ж.

Від тропа: ужыванне слова або выразу ў пераносным сэнсе, заснаванае на падабенстве або параўнанні.

|| прым. метафары́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)