удушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак. (разм.).

1. Павесіцца.

2. Памерці ад чаго-н. засеўшага ў горле.

|| незак. уду́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удушы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удушу́ся уду́шымся
2-я ас. уду́шышся уду́шыцеся
3-я ас. уду́шыцца уду́шацца
Прошлы час
м. удушы́ўся удушы́ліся
ж. удушы́лася
н. удушы́лася
Загадны лад
2-я ас. удушы́ся удушы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час удушы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удушы́цца сов., разг.

1. пове́ситься;

2. подави́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удушы́цца, удушуся, удушышся, удушыцца; зак.

Разм.

1. Павесіцца. — Ну, страляй у мяне, каб ты ўдушыўся, а сяла не чапай, — крычала .. жанчына. Лобан.

2. Памерці ад чаго‑н. засеўшага ў горле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)