уду́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уду́шваю уду́шваем
2-я ас. уду́шваеш уду́шваеце
3-я ас. уду́швае уду́шваюць
Прошлы час
м. уду́шваў уду́швалі
ж. уду́швала
н. уду́швала
Загадны лад
2-я ас. уду́швай уду́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уду́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уду́шваць несов.

1. удуша́ть, души́ть;

2. прям., перен. зада́вливать, удуша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да удушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уду́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да удушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уду́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. удушваць — удушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́вливать несов. (умерщвлять) душы́ць, заду́шваць, уду́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удуша́ть несов., прям., перен. душы́ць, заду́шваць; уду́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уду́швацца несов., страд. удуша́ться, души́ться; см. уду́шваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)