удрукава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удрукава́ны удрукава́ная удрукава́нае удрукава́ныя
Р. удрукава́нага удрукава́най
удрукава́нае		 удрукава́нага удрукава́ных
Д. удрукава́наму удрукава́най удрукава́наму удрукава́ным
В. удрукава́ны (неадуш.)
удрукава́нага (адуш.)		 удрукава́ную удрукава́нае удрукава́ныя (неадуш.)
удрукава́ных (адуш.)
Т. удрукава́ным удрукава́най
удрукава́наю		 удрукава́ным удрукава́нымі
М. удрукава́ным удрукава́най удрукава́ным удрукава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удрукава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удрукава́ны удрукава́ная удрукава́нае удрукава́ныя
Р. удрукава́нага удрукава́най
удрукава́нае		 удрукава́нага удрукава́ных
Д. удрукава́наму удрукава́най удрукава́наму удрукава́ным
В. удрукава́ны (неадуш.)
удрукава́нага (адуш.)		 удрукава́ную удрукава́нае удрукава́ныя (неадуш.)
удрукава́ных (адуш.)
Т. удрукава́ным удрукава́най
удрукава́наю		 удрукава́ным удрукава́нымі
М. удрукава́ным удрукава́най удрукава́ным удрукава́ных

Кароткая форма: удрукава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удрукава́ны упеча́танный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удрукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад удрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упеча́танный удрукава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)