удо́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. удо́ўка удо́ўкі
Р. удо́ўкі удо́вак
Д. удо́ўцы удо́ўкам
В. удо́ўку удо́вак
Т. удо́ўкай
удо́ўкаю		 удо́ўкамі
М. удо́ўцы удо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вдо́вушка разг. удава́, -вы́ ж., удо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)