У́дзела

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. У́дзела
Р. У́дзела
Д. У́дзелу
В. У́дзела
Т. У́дзелам
М. У́дзеле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удзе́л

‘зямельны ўчастак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удзе́л удзе́лы
Р. удзе́ла удзе́лаў
Д. удзе́лу удзе́лам
В. удзе́л удзе́лы
Т. удзе́лам удзе́ламі
М. удзе́ле удзе́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удзе́льны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае непасрэдныя адносіны, дачыненне да чаго‑н.

удзе́льны ​2, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да феадальнага уладання — удзела ​2. Удзельнае княства.

удзе́льны ​3, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вымярэння вагі, аб’ёму, уласцівасцей рэчыва, якой‑н. з’явы ў адносінах да чаго‑н., а таксама да адзінкі іх вымярэння. Удзельная цеплаёмістасць.

•••

Удзельная вага гл. вага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)