удво́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удво́ены удво́еная удво́енае удво́еныя
Р. удво́енага удво́енай
удво́енае		 удво́енага удво́еных
Д. удво́енаму удво́енай удво́енаму удво́еным
В. удво́ены (неадуш.)
удво́енага (адуш.)		 удво́еную удво́енае удво́еныя (неадуш.)
удво́еных (адуш.)
Т. удво́еным удво́енай
удво́енаю		 удво́еным удво́енымі
М. удво́еным удво́енай удво́еным удво́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удво́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удво́ены удво́еная удво́енае удво́еныя
Р. удво́енага удво́енай
удво́енае		 удво́енага удво́еных
Д. удво́енаму удво́енай удво́енаму удво́еным
В. удво́ены (неадуш.)
удво́енага (адуш.)		 удво́еную удво́енае удво́еныя (неадуш.)
удво́еных (адуш.)
Т. удво́еным удво́енай
удво́енаю		 удво́еным удво́енымі
М. удво́еным удво́енай удво́еным удво́еных

Кароткая форма: удво́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удво́ены прич., прил. удво́енный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удво́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад удвоіць.

2. у знач. прым. У два разы большы. Удвоеная порцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удво́енный падво́ены, удво́ены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)