ударя́ть несов.

1. (бить) біць; (наносить удары) удара́ць; (стукать) сту́каць;

2. в др. знач. удара́ць; см. уда́рить​ 2;

3. прост. (ухаживать) прыўдара́ць, ганя́цца, бе́гаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́паць несов., разг. сту́кать, ударя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цю́каць несов., разг. (ударять) тю́кать; сту́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́каць несов., разг. сту́кать, ударя́ть; руби́ть; а́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́хаць несов., разг. (ударять, стукать) ба́хать, а́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарара́хать несов., разг.

1. (грохотать) тарара́хаць;

2. (ударять) тра́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляпать несов., прост., в разн. знач. ля́паць; (ударять — ещё) пля́скаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удара́ць несов., в разн. знач. ударя́ть; (повреждать ударом) ушиба́ть; см. уда́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шара́хать несов.

1. (ударять, стрелять) разг. сту́каць, тра́хаць, шара́хаць, жа́хаць;

2. см. шара́хаться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шва́ркать несов., прост.

1. шпурля́ць;

2. (ударять с силой) хваста́ць;

3. (обливать) абліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)