угрэ́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. угрэ́ты угрэ́тая угрэ́тае угрэ́тыя
Р. угрэ́тага угрэ́тай
угрэ́тае		 угрэ́тага угрэ́тых
Д. угрэ́таму угрэ́тай угрэ́таму угрэ́тым
В. угрэ́ты (неадуш.)
угрэ́тага (адуш.)		 угрэ́тую угрэ́тае угрэ́тыя (неадуш.)
угрэ́тых (адуш.)
Т. угрэ́тым угрэ́тай
угрэ́таю		 угрэ́тым угрэ́тымі
М. угрэ́тым угрэ́тай угрэ́тым угрэ́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угрэ́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. угрэ́ты угрэ́тая угрэ́тае угрэ́тыя
Р. угрэ́тага угрэ́тай
угрэ́тае		 угрэ́тага угрэ́тых
Д. угрэ́таму угрэ́тай угрэ́таму угрэ́тым
В. угрэ́ты (неадуш.)
угрэ́тага (адуш.)		 угрэ́тую угрэ́тае угрэ́тыя (неадуш.)
угрэ́тых (адуш.)
Т. угрэ́тым угрэ́тай
угрэ́таю		 угрэ́тым угрэ́тымі
М. угрэ́тым угрэ́тай угрэ́тым угрэ́тых

Кароткая форма: угрэ́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угрэ́ты разг.

1. нагре́тый; прогре́тый; согре́тый;

2. упа́ренный;

1, 2 см. угрэ́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угрэ́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад угрэць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увагрэ́ты, см. угрэ́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)