угрыза́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угрыза́ю |
угрыза́ем |
| 2-я ас. |
угрыза́еш |
угрыза́еце |
| 3-я ас. |
угрыза́е |
угрыза́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
угрыза́ў |
угрыза́лі |
| ж. |
угрыза́ла |
| н. |
угрыза́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
угрыза́й |
угрыза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
угрыза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
угрыза́ць несов., разг. (с трудом откусывать, разгрызать) угрыза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
угрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да угрызці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угрыза́ть несов.
1. (разгрызать) прост. угрыза́ць;
2. перен., уст. му́чыць, гры́зці;
со́весть угрыза́ет сумле́нне му́чыць (грызе́).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)