угруза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. угруза́ю угруза́ем
2-я ас. угруза́еш угруза́еце
3-я ас. угруза́е угруза́юць
Прошлы час
м. угруза́ў угруза́лі
ж. угруза́ла
н. угруза́ла
Загадны лад
2-я ас. угруза́й угруза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час угруза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угруза́ць несов. увяза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угруза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угрузнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угру́знуць, -ну, -неш, -не; угру́з, -зла; -ні́; зак.

Глыбока ўвязнуць (у гразі, снезе і пад.); асесці, уехаць у зямлю.

У. у снезе.

Хацінка ўгрузла ў зямлю.

|| незак. угруза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угруза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угрузаць — угрузнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увяза́ть​II несов.

1. (в чём-л. вязком, липком) вя́знуць, увяза́ць, лі́пнуць; (в грязи) гра́знуць, уграза́ць, гру́знуць, угруза́ць, заграза́ць, засяда́ць;

2. перен. увяза́ць; см. увя́знуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)