уго́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уго́чаны |
уго́чаная |
уго́чанае |
уго́чаныя |
| Р. |
уго́чанага |
уго́чанай |
уго́чанага |
уго́чаных |
| Д. |
уго́чанаму |
уго́чанай |
уго́чанаму |
уго́чаным |
| В. |
уго́чаны |
уго́чаную |
уго́чанае |
уго́чаныя уго́чаных |
| Т. |
уго́чаным |
уго́чанай уго́чанаю |
уго́чаным |
уго́чанымі |
| М. |
уго́чаным |
уго́чанай |
уго́чаным |
уго́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уго́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уго́чаны |
уго́чаная |
уго́чанае |
уго́чаныя |
| Р. |
уго́чанага |
уго́чанай |
уго́чанага |
уго́чаных |
| Д. |
уго́чанаму |
уго́чанай |
уго́чанаму |
уго́чаным |
| В. |
уго́чаны |
уго́чаную |
уго́чанае |
уго́чаныя уго́чаных |
| Т. |
уго́чаным |
уго́чанай уго́чанаю |
уго́чаным |
уго́чанымі |
| М. |
уго́чаным |
уго́чанай |
уго́чаным |
уго́чаных |
Кароткая форма: уго́чана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уго́чаны разг. ухло́панный; вбу́ханный; см. угаці́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уго́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад угаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)