уго́ртваць гл. угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́ртваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уго́ртваю уго́ртваем
2-я ас. уго́ртваеш уго́ртваеце
3-я ас. уго́ртвае уго́ртваюць
Прошлы час
м. уго́ртваў уго́ртвалі
ж. уго́ртвала
н. уго́ртвала
Загадны лад
2-я ас. уго́ртвай уго́ртвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уго́ртваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уго́ртваць несов.

1. загреба́ть;

2. (у што) завёртывать, обёртывать, обвёртывать (чем);

1, 2 см. угарну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угарну́ць, угарну́, уго́рнеш, уго́рне; угарні́; уго́рнуты; зак., каго-што ў што.

1. Горнучы, перамясціць куды-н.

У. жару ў печ.

2. Ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў; увярцець, укруціць.

У. рэчы ў паперу.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уго́ртванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́ртвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да угортваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угортваць — угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́ртвацца несов., страд. загреба́ться; завёртываться, обёртываться, обвёртываться; см. уго́ртваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́ртванне ср.

1. загреба́ние;

2. (у што) завёртывание, обёртывание, обвёртывание (чем);

1, 2 см. уго́ртваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)