уго́длівы, -ая, -ае.

Празмерна паслужлівы, ліслівы, дагодлівы.

У. чалавек.

|| наз. уго́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́длівы уго́длівая уго́длівае уго́длівыя
Р. уго́длівага уго́длівай
уго́длівае
уго́длівага уго́длівых
Д. уго́дліваму уго́длівай уго́дліваму уго́длівым
В. уго́длівы (неадуш.)
уго́длівага (адуш.)
уго́длівую уго́длівае уго́длівыя (неадуш.)
уго́длівых (адуш.)
Т. уго́длівым уго́длівай
уго́дліваю
уго́длівым уго́длівымі
М. уго́длівым уго́длівай уго́длівым уго́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уго́длівы уго́дливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́длівы, ‑ая, ‑ае.

Празмерна паслужлівы, ліслівы; дагодлівы. У яго [Івана Дулькі] былі маленькія .. вочкі, ліслівая ўсмешачка блукала па твары, і ўвесь ён быў такі ўгодлівы, пачцівы, ліпкі. Кірэенка. // Які выражае ўгодлівасць, ліслівасць. Угодлівыя вочы. □ Круглы твар старасты свеціцца, як сонца. Угодлівы смех коціцца гарохам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подобостра́стный ліслі́вы, уго́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабале́пны, -ая, -ае.

Ліслівы, рабскі, угодлівы.

Рабалепнае пакланенне.

|| наз. рабале́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даго́длівы, -ая, -ае.

Празмерна паслужлівы, угодлівы.

Д. чалавек.

Д. тон.

|| наз. даго́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нізкапакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто нізкапаклоннічае; ліслівы, угодлівы чалавек.

|| прым. нізкапакло́нніцкі, -ая, -ае.

Н. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́дливый уго́длівы; даго́длівы; (льстивый) ліслі́вы, падлі́злівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нізкапакло́ннік, ‑а, м.

Той, хто нізкапаклоннічае; угодлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)