угну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угну́ся угнё́мся
2-я ас. угне́шся угняце́ся
3-я ас. угне́цца угну́цца
Прошлы час
м. угну́ўся угну́ліся
ж. угну́лася
н. угну́лася
Загадны лад
2-я ас. угні́ся угні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час угну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угну́цца сов., см. увагну́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угну́цца, угнуся, угнешся, угнецца; угнёмся, угняцеся; зак.

Тое, што і увагнуцца. Дрыгва ўгнулася глыбей. Вось-вось прарвецца. Мележ. Згорбіцца, прыгнуцца. За .. [Маяй], угнуўшыся, з чамаданам на спіне пайшоў і Міхей Парфёнавіч. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогну́ться увагну́цца, угну́цца, мног. паўгіна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да увагнуцца, угнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)