угара́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. угара́е угара́юць
Прошлы час
м. угара́ў угара́лі
ж. угара́ла
н. угара́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час угара́ючы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угара́ць, ‑ае.

Незак. да угарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць, зак. (спец.).

Паменшаць пры гарэнні, плаўленні, тэхнічнай апрацоўцы.

|| незак. угара́ць, -а́е і уга́рваць, -ае.

|| наз. уга́р, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угару́ угары́м
2-я ас. угары́ш угарыце́
3-я ас. угары́ць угара́ць
Прошлы час
м. угарэ́ў угарэ́лі
ж. угарэ́ла
н. угарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. угары́ угары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час угарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угора́ть​II несов. (уменьшаться при плавке) угара́ць, уга́рваць; (уменьшаться при горении) надгара́ць, надга́рваць, адгара́ць, адга́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)