уганя́ць гл. увагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уганя́ю уганя́ем
2-я ас. уганя́еш уганя́еце
3-я ас. уганя́е уганя́юць
Прошлы час
м. уганя́ў уганя́лі
ж. уганя́ла
н. уганя́ла
Загадны лад
2-я ас. уганя́й уганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уганя́ць несов.

1. прям., перен. вгоня́ть;

2. вгоня́ть, вбива́ть, вкола́чивать;

1, 2 см. увагна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да увагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увагна́ць, уганю́, уго́ніш, уго́ніць; увагна́ў, -на́ла; угані́; увагна́ны; зак.

1. каго (што) у што. Загнаць унутр.

У. жывёлу ў хлеў.

2. што ў што. З сілай убіць, уткнуць.

У. рыдлёўку ў зямлю.

3. перан., каго (што) у што. Давесці да якога-н. стану (звычайна непрыемнага).

У. у пот.

У. у чырвань.

У. у расходы.

|| незак. уганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вгоня́ть несов. уганя́ць; см. вогна́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкола́чивать несов., разг. убіва́ць, забіва́ць, уганя́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вверга́ть несов.

1. укіда́ць, укі́дваць;

2. перен. уганя́ць, уво́дзіць; рабі́ць (якім);

вверга́ть в печа́ль уганя́ць (уво́дзіць) у сму́так;

вверга́ть в беспа́мятство рабі́ць бяспа́мятным, уганя́ць у бяспа́мяцтва;

вверга́ть в печа́ль уганя́ць у сму́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уганя́цца 1, ‑яецца; незак.

Зал. да уганяць.

уганя́цца 2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак., за кім-чым.

Разм.

1. Упадаць за кім‑, чым‑н. Уганяцца за работай з самага маленства.

2. Заляцацца, бегаць за кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уганя́цца I несов., страд. вгоня́ться; вбива́ться, вкола́чиваться; см. уганя́ць

уганя́цца II несов.

1. (за чым) разг. быть люби́телем (чего), быть па́дким (на что);

2. прост. бе́гать, уха́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)