угамава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угаму́ю угаму́ем
2-я ас. угаму́еш угаму́еце
3-я ас. угаму́е угаму́юць
Прошлы час
м. угамава́ў угамава́лі
ж. угамава́ла
н. угамава́ла
Загадны лад
2-я ас. угаму́й угаму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час угамава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угамава́ць сов., обл.

1. (успокоить) утихоми́рить, усмири́ть;

2. укроти́ть, обузда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угамава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., каго-што.

Абл.

1. Уціхамірыць, супакоіць. Дзе ты яго, Пацяроба, угамуеш, як раскрычыцца? Зарэцкі.

2. Утаймаваць. [Тэкля:] Буду ў цябе начаваць і дняваць, пакуль не ўгамуеш майго вар’ята! Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угамо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угамаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угамава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад угамаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угамава́нне, ‑я, н.

Абл. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угамаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угамава́нне ср., обл.

1. усмире́ние;

2. укроще́ние, обузда́ние;

1, 2 см. угамава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угамава́ны обл.

1. утихоми́ренный, усмирённый;

2. упрощённый, обу́зданный;

1, 2 см. угамава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)