уга́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уга́дваю уга́дваем
2-я ас. уга́дваеш уга́дваеце
3-я ас. уга́двае уга́дваюць
Прошлы час
м. уга́дваў уга́двалі
ж. уга́двала
н. уга́двала
Загадны лад
2-я ас. уга́двай уга́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уга́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уга́дваць несов., в разн. знач. уга́дывать; см. угада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Выказаць правільнае меркаванне пра што-н. па якіх-н. прыметах; здагадацца.

У. чый-н. настрой.

2. каго-што. Раскрыць, распазнаць сэнс, сутнасць каго-, чаго-н. (разм.).

Мы ўгадалі выкапаць калодзеж у добрым месцы.

3. што і без дап. Выпадкова даць правільны адказ.

|| незак. уга́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уга́дванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уга́дванне ср. уга́дывание; см. уга́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угадваць — угадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предуга́дывать несов. прадуга́дваць, уга́дваць (напе́рад); прадба́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чуццё, -я́, н.

1. Здольнасць жывёл адшукваць, заўважаць што-н. органамі пачуццяў, пераважна нюхам.

2. перан. Здольнасць чалавека разумець, угадваць, заўважаць што-н.

Прафесійнае ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што.

Загадзя ўлічваць, угадваць магчымасць паяўлення, недахопу чаго-н.

П. ход падзей.

П. віруснае захворванне.

|| наз. прадба́чанне, -я, н.

Навуковае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прови́деть несов., книжн. (предвидеть) прадба́чыць; (предугадывать) уга́дваць (напе́рад);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)