уга́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уга́дваю |
уга́дваем |
| 2-я ас. |
уга́дваеш |
уга́дваеце |
| 3-я ас. |
уга́двае |
уга́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уга́дваў |
уга́двалі |
| ж. |
уга́двала |
| н. |
уга́двала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уга́двай |
уга́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уга́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уга́дваць несов., в разн. знач. уга́дывать; см. угада́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да угадаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. што. Выказаць правільнае меркаванне пра што-н. па якіх-н. прыметах; здагадацца.
У. чый-н. настрой.
2. каго-што. Раскрыць, распазнаць сэнс, сутнасць каго-, чаго-н. (разм.).
Мы ўгадалі выкапаць калодзеж у добрым месцы.
3. што і без дап. Выпадкова даць правільны адказ.
|| незак. уга́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. уга́дванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уга́дванне ср. уга́дывание; см. уга́дваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уга́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. угадваць — угадаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
предуга́дывать несов. прадуга́дваць, уга́дваць (напе́рад); прадба́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чуццё, -я́, н.
1. Здольнасць жывёл адшукваць, заўважаць што-н. органамі пачуццяў, пераважна нюхам.
2. перан. Здольнасць чалавека разумець, угадваць, заўважаць што-н.
Прафесійнае ч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прадба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што.
Загадзя ўлічваць, угадваць магчымасць паяўлення, недахопу чаго-н.
П. ход падзей.
П. віруснае захворванне.
|| наз. прадба́чанне, -я, н.
Навуковае п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прови́деть несов., книжн. (предвидеть) прадба́чыць; (предугадывать) уга́дваць (напе́рад);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)