угаво́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. угаво́рваюся угаво́рваемся
2-я ас. угаво́рваешся угаво́рваецеся
3-я ас. угаво́рваецца угаво́рваюцца
Прошлы час
м. угаво́рваўся угаво́рваліся
ж. угаво́рвалася
н. угаво́рвалася
Загадны лад
2-я ас. угаво́рвайся угаво́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час угаво́рваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угаво́рвацца несов.

1. угова́риваться, догова́риваться, см. угавары́цца 1;

2. страд. угова́риваться; убежда́ться; урезо́ниваться; склоня́ться; успока́иваться; см. угаво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угаво́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да угаварыцца (у 1 знач.).

2. Зал. да угаворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

1. Загадзя дамовіцца пра што-н.; прыйсці да згоды ў выніку перагавораў.

У. аб сустрэчы.

Угаварыліся, што збяромся ў нядзелю.

2. Сказаць лішняе, прагаварыцца (разм.).

Чалавек угаварыўся, а потым паправіўся.

|| незак. угаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улеща́ться страд. угаво́рвацца, ула́шчвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урезо́ниваться страд. угаво́рвацца; перако́нвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угова́риваться

1. разг. (условливаться) угаво́рвацца, умаўля́цца; (договариваться) дагаво́рвацца, дамаўля́цца;

2. страд. угаво́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́мываться​I несов., страд. (к ула́мывать​I), уло́млівацца; угаво́рвацца; перако́нвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обла́мываться

1. абло́млівацца; см. облома́ться;

2. страд. абло́млівацца; уло́млівацца; угаво́рвацца; перако́нвацца; см. обла́мывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́вещиваться

1. адчува́ць му́кі (дако́ры, згрызо́ты) сумле́ння; (стыдиться) саро́мецца;

2. страд. саро́міцца, сарамаці́цца; угаво́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)