увё́рстка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. увё́рстка
Р. увё́рсткі
Д. увё́рстцы
В. увё́рстку
Т. увё́рсткай
увё́рсткаю
М. увё́рстцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увёрстка ж., тип. увёрстка, -кі ж., увёрстванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увёрстка ж., тип. ввёрстка; см. увёрстваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. увёрстваць — увярстаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ввёрстка увёрстка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увёрстванне ср., тип.

1. (действие) ввёрстка ж.;

2. увёрстка ж.;

1, 2 см. увёрстваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)