увярну́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увярну́ уве́рнем
2-я ас. уве́рнеш уве́рнеце
3-я ас. уве́рне уве́рнуць
Прошлы час
м. увярну́ў увярну́лі
ж. увярну́ла
н. увярну́ла
Загадны лад
2-я ас. увярні́ увярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увярну́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увярну́ць сов. ввали́ть;

у. камяні́ ў я́му — ввали́ть ка́мни в я́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)