увя́нуть сов.

1. звяць, звя́нуць, завя́нуць;

2. (о человеке) звяць, звя́нуць, завя́нуць, змарне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́нуць сов., прям., перен. завя́нуть, увя́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увя́дший

1. прич. які́ (што) звяў, які́ (што) завя́ў; які́ (што) змарне́ў; см. увя́нуть;

2. прил. звя́лы, завя́лы;

3. (о человеке) завя́лы; змарне́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяць сов.

1. прям., перен. завя́нуть, увя́нуть;

кве́ткі звя́лі — цветы́ завя́ли (увя́ли);

у со́рак пяць гадо́ў яна́ ўжо звя́ла — в со́рок пять лет она́ уже́ завя́ла (увя́ла);

2. (лишиться сил) ослабе́ть;

но́гі яго́ самле́лі, і ён уве́сь звяў — но́ги его́ подкоси́лись, и он ослабе́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)