увяза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увяза́ны |
увяза́ная |
увяза́нае |
увяза́ныя |
| Р. |
увяза́нага |
увяза́най увяза́нае |
увяза́нага |
увяза́ных |
| Д. |
увяза́наму |
увяза́най |
увяза́наму |
увяза́ным |
| В. |
увяза́ны увяза́нага |
увяза́ную |
увяза́нае |
увяза́ныя увяза́ных |
| Т. |
увяза́ным |
увяза́най увяза́наю |
увяза́ным |
увяза́нымі |
| М. |
увяза́ным |
увяза́най |
увяза́ным |
увяза́ных |
Кароткая форма: увяза́на.
Іншыя варыянты:
увя́заны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увя́заны |
увя́заная |
увя́занае |
увя́заныя |
| Р. |
увя́занага |
увя́занай увя́занае |
увя́занага |
увя́заных |
| Д. |
увя́занаму |
увя́занай |
увя́занаму |
увя́заным |
| В. |
увя́заны (неадуш.) увя́занага (адуш.) |
увя́заную |
увя́занае |
увя́заныя (неадуш.) увя́заных (адуш.) |
| Т. |
увя́заным |
увя́занай увя́занаю |
увя́заным |
увя́занымі |
| М. |
увя́заным |
увя́занай |
увя́заным |
увя́заных |
Кароткая форма: увя́зана.
Іншыя варыянты:
увяза́ны.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увя́заны |
увя́заная |
увя́занае |
увя́заныя |
| Р. |
увя́занага |
увя́занай увя́занае |
увя́занага |
увя́заных |
| Д. |
увя́занаму |
увя́занай |
увя́занаму |
увя́заным |
| В. |
увя́заны (неадуш.) увя́занага (адуш.) |
увя́заную |
увя́занае |
увя́заныя (неадуш.) увя́заных (адуш.) |
| Т. |
увя́заным |
увя́занай увя́занаю |
увя́заным |
увя́занымі |
| М. |
увя́заным |
увя́занай |
увя́заным |
увя́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увяза́ны
1. увя́занный;
2. перен., разг. увя́занный, согласо́ванный;
3. ввя́занный;
1-3 см. увяза́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увя́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад увязаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увя́занный
1. (связанный) разг. увя́заны, мног. паўвя́званы;
2. перен. увя́заны; (согласованный) узго́днены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)