уво́зіць гл. увезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уво́жу уво́зім
2-я ас. уво́зіш уво́зіце
3-я ас. уво́зіць уво́зяць
Прошлы час
м. уво́зіў уво́зілі
ж. уво́зіла
н. уво́зіла
Загадны лад
2-я ас. уво́зь уво́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уво́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уво́зіць несов. ввози́ть; см. уве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уво́зіць, увожу, увозіш, увозіць.

Незак. да увезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уве́зці, увязу́, увязе́ш, увязе́; увязём, увезяце́, увязу́ць; увёз, уве́зла; увязі́; уве́зены; зак., каго-што ў што.

Везучы, даставіць куды-н., унутр чаго-н.

У. тавары з-за мяжы.

|| незак. уво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць.

|| наз. уво́з, -у, м.; прым. увазны́, -а́я, -о́е.

Увазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́зіцца, увозіцца; незак.

Зал. да увозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Увезці (увозіць) з-за мяжы якія-н. тавары.

І. абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́зіцца несов., страд. ввози́ться; см. уво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ввози́ть несов. уво́зіць; (наверх, на гору) узво́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Увезці (увозіць) з-за мяжы якія‑н. тавары.

[Ад лац. importare.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)