уво́дзіць гл. увесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уво́джу уво́дзім
2-я ас. уво́дзіш уво́дзіце
3-я ас. уво́дзіць уво́дзяць
Прошлы час
м. уво́дзіў уво́дзілі
ж. уво́дзіла
н. уво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. уво́дзь уво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уво́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уво́дзіць несов.

1. в разн. знач. вводи́ть;

2. (устанавливать, заводить) вводи́ть; учрежда́ть;

3. (знакомить с чем-л.) посвяща́ть;

4. (делать употребляемым или действующим) вводи́ть;

1-4 см. уве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да увесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уве́сці, увяду́, увядзе́ш, увядзе́, увядзём, уведзяце́, увяду́ць; увёў, увяла́, -ло́; увядзі́; уве́дзены; зак.

1. каго-што ў што. Прымусіць увайсці, прывесці куды-н.

У. войскі ў горад.

У. карову ў хлеў.

2. што ў што. Уліць, упусціць, умяшаць унутр чаго-н.

У. глюкозу.

3. каго-што ў што. Уключыць у што-н., зрабіць дзейным або ўжывальным.

У. ў бой новыя сілы.

У. канал у эксплуатацыю.

У. мяч у гульню.

4. каго (што) у што. Уцягнуць у што-н.; прычыніць каму-н. што-н.

У. ў выдаткі.

У. ў грэх.

5. каго (што) у што. Дапамагчы асвоіцца з чым-н., азнаёміць.

У. ў свае планы.

6. што. Устанавіць, пакласці пачатак чаму-н.

У. самаабслугоўванне.

У. надзвычайнае становішча.

|| незак. уво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. увядзе́нне, -я, н. і уво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

містыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., каго (што).

Наўмысна ўвесці (уводзіць) каго-н. у зман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вводи́ть несов.

1. в разн. знач. уво́дзіць;

вводи́ть в помеще́ние уво́дзіць у памяшка́нне;

вводи́ть в курс собы́тий уво́дзіць у курс падзе́й;

вводи́ть в употребле́ние уво́дзіць ва ўжыва́нне;

вводи́ть в де́йствие уво́дзіць у дзе́янне;

вводи́ть в насле́дство уво́дзіць ва ўлада́нне спа́дчынай;

вводить в заблужде́ние уво́дзіць у зман;

2. (наверх) узво́дзіць;

вводи́ть на ле́стницу узво́дзіць на ле́свіцу (на ўсхо́ды);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэзынфармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

Увесці (уводзіць) у зман няправільнай або фальшывай інфармацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кааптава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго (кніжн.).

Увесці (уводзіць) куды-н. шляхам кааптацыі.

К. дадаткова члена савета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уводзіць — увесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)