уве́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уве́шаны |
уве́шаная |
уве́шанае |
уве́шаныя |
| Р. |
уве́шанага |
уве́шанай уве́шанае |
уве́шанага |
уве́шаных |
| Д. |
уве́шанаму |
уве́шанай |
уве́шанаму |
уве́шаным |
| В. |
уве́шаны (неадуш.) уве́шанага (адуш.) |
уве́шаную |
уве́шанае |
уве́шаныя (неадуш.) уве́шаных (адуш.) |
| Т. |
уве́шаным |
уве́шанай уве́шанаю |
уве́шаным |
уве́шанымі |
| М. |
уве́шаным |
уве́шанай |
уве́шаным |
уве́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уве́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уве́шаны |
уве́шаная |
уве́шанае |
уве́шаныя |
| Р. |
уве́шанага |
уве́шанай уве́шанае |
уве́шанага |
уве́шаных |
| Д. |
уве́шанаму |
уве́шанай |
уве́шанаму |
уве́шаным |
| В. |
уве́шаны (неадуш.) уве́шанага (адуш.) |
уве́шаную |
уве́шанае |
уве́шаныя (неадуш.) уве́шаных (адуш.) |
| Т. |
уве́шаным |
уве́шанай уве́шанаю |
уве́шаным |
уве́шанымі |
| М. |
уве́шаным |
уве́шанай |
уве́шаным |
уве́шаных |
Кароткая форма: уве́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уве́шаны уве́шанный, обве́шанный; см. уве́шаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уве́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад увешаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уве́шанный уве́шаны, абве́шаны, мног. паабве́шваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уве́шенный уве́шаны, абве́шаны, мног. паабве́шваны; см. уве́сить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нацюрмо́рт, ‑а, М ‑рце, м.
У выяўленчым мастацтве — малюнак або карціна, на якіх паказаны неадушаўлёныя прадметы ў пэўных суадносінах (кветкі, садавіна, дзічына і пад.). Сцены майстэрні былі скрозь увешаны карцінамі — пейзажамі, нацюрмортамі. Машара.
[Фр. nature morte — мёртвая прырода.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)