уве́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дзены уве́дзеная уве́дзенае уве́дзеныя
Р. уве́дзенага уве́дзенай
уве́дзенае
уве́дзенага уве́дзеных
Д. уве́дзенаму уве́дзенай уве́дзенаму уве́дзеным
В. уве́дзены (неадуш.)
уве́дзенага (адуш.)
уве́дзеную уве́дзенае уве́дзеныя (неадуш.)
уве́дзеных (адуш.)
Т. уве́дзеным уве́дзенай
уве́дзенаю
уве́дзеным уве́дзенымі
М. уве́дзеным уве́дзенай уве́дзеным уве́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уве́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дзены уве́дзеная уве́дзенае уве́дзеныя
Р. уве́дзенага уве́дзенай
уве́дзенае
уве́дзенага уве́дзеных
Д. уве́дзенаму уве́дзенай уве́дзенаму уве́дзеным
В. уве́дзены (неадуш.)
уве́дзенага (адуш.)
уве́дзеную уве́дзенае уве́дзеныя (неадуш.)
уве́дзеных (адуш.)
Т. уве́дзеным уве́дзенай
уве́дзенаю
уве́дзеным уве́дзенымі
М. уве́дзеным уве́дзенай уве́дзеным уве́дзеных

Кароткая форма: уве́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уве́дзены

1. в разн. знач. введённый;

2. введённый; учреждённый;

3. посвящённый;

4. введённый;

1-4 см. уве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

введённый уве́дзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учреждённый

1. заснава́ны;

2. устано́ўлены, уве́дзены; см. учреди́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гражда́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Алфавіт, шрыфт, уведзены Пятром I у 1708 г. у замену царкоўнаславянскага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вве́ргнутый

1. укі́нуты;

2. перен. увагна́ны, уве́дзены, зро́блены (якім);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харчпада́так, ‑тку, м.

Гіст. Харчовы падатак з сялянскіх гаспадарак, уведзены ў 1921 г. замест харчразвёрсткі і заменены ў 1923 г. адзіным сельскагаспадарчым падаткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля школы, пры школе. Прышкольны сад. □ Другая палавіна прышкольнага ўчастка ўяўляла своеасаблівае вопытнае поле: тут быў уведзены дзевяціпольны севазварот. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)