ува́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ува́раны ува́раная ува́ранае ува́раныя
Р. ува́ранага ува́ранай
ува́ранае
ува́ранага ува́раных
Д. ува́ранаму ува́ранай ува́ранаму ува́раным
В. ува́раны (неадуш.)
ува́ранага (адуш.)
ува́раную ува́ранае ува́раныя (неадуш.)
ува́раных (адуш.)
Т. ува́раным ува́ранай
ува́ранаю
ува́раным ува́ранымі
М. ува́раным ува́ранай ува́раным ува́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ува́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ува́раны ува́раная ува́ранае ува́раныя
Р. ува́ранага ува́ранай
ува́ранае
ува́ранага ува́раных
Д. ува́ранаму ува́ранай ува́ранаму ува́раным
В. ува́раны (неадуш.)
ува́ранага (адуш.)
ува́раную ува́ранае ува́раныя (неадуш.)
ува́раных (адуш.)
Т. ува́раным ува́ранай
ува́ранаю
ува́раным ува́ранымі
М. ува́раным ува́ранай ува́раным ува́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ува́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ува́раны ува́раная ува́ранае ува́раныя
Р. ува́ранага ува́ранай
ува́ранае
ува́ранага ува́раных
Д. ува́ранаму ува́ранай ува́ранаму ува́раным
В. ува́раны (неадуш.)
ува́ранага (адуш.)
ува́раную ува́ранае ува́раныя (неадуш.)
ува́раных (адуш.)
Т. ува́раным ува́ранай
ува́ранаю
ува́раным ува́ранымі
М. ува́раным ува́ранай ува́раным ува́раных

Кароткая форма: ува́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ува́раны

1. в разн. знач. ува́ренный;

2. тех. вва́ренный;

1, 2 см. увары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увары́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́ренный ува́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)