увамча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увамчу́ся |
увамчы́мся |
| 2-я ас. |
увамчы́шся |
увамчыце́ся |
| 3-я ас. |
увамчы́цца |
увамча́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
увамча́ўся |
увамча́ліся |
| ж. |
увамча́лася |
| н. |
увамча́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
увамчы́ся |
увамчы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
увамча́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увамча́цца, ‑мчуся, ‑мчышся, ‑мчыцца; зак.
Імкліва ўехаць, убегчы. Хлапчук увамчаўся ў хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вомча́ться (быстро въехать, вбежать куда-л.) увамча́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)