убі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убі́ты убі́тая убі́тае убі́тыя
Р. убі́тага убі́тай
убі́тае		 убі́тага убі́тых
Д. убі́таму убі́тай убі́таму убі́тым
В. убі́ты (неадуш.)
убі́тага (адуш.)		 убі́тую убі́тае убі́тыя (неадуш.)
убі́тых (адуш.)
Т. убі́тым убі́тай
убі́таю		 убі́тым убі́тымі
М. убі́тым убі́тай убі́тым убі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убі́ты убі́тая убі́тае убі́тыя
Р. убі́тага убі́тай
убі́тае		 убі́тага убі́тых
Д. убі́таму убі́тай убі́таму убі́тым
В. убі́ты (неадуш.)
убі́тага (адуш.)		 убі́тую убі́тае убі́тыя (неадуш.)
убі́тых (адуш.)
Т. убі́тым убі́тай
убі́таю		 убі́тым убі́тымі
М. убі́тым убі́тай убі́тым убі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убі́ты убі́тая убі́тае убі́тыя
Р. убі́тага убі́тай
убі́тае		 убі́тага убі́тых
Д. убі́таму убі́тай убі́таму убі́тым
В. убі́ты (неадуш.)
убі́тага (адуш.)		 убі́тую убі́тае убі́тыя (неадуш.)
убі́тых (адуш.)
Т. убі́тым убі́тай
убі́таю		 убі́тым убі́тымі
М. убі́тым убі́тай убі́тым убі́тых

Кароткая форма: убі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убі́ты

1. вби́тый, вколо́ченный;

2. вонзённый;

3. утрамбо́ванный, ука́танный; уто́птанный;

4. перен., разг. вдолблённый;

5. перен. уби́тый, потра́ченный;

1-5 см. убі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад убіць.

2. у знач. прым. Утаптаны, утрамбаваны да цвёрдасці. Убітая сцежка. □ За брамкай і брамай з чорных жалезных прутоў — залітая сонцам прастора, сем-восем крокаў па ўбітым жвіры. Брыль. Пад нагамі свістала і спявала ўбітая гладкая дарога. Чарнышэвіч. / у знач. наз. убі́тае, ‑ага, н. Конь, вывернуўшы з пяску на ўбітае, мінуў адразу Боганчыкавы калёсы, зачапіўся быў колам за заднюю вось, мінаючы Махорку, і цяпер пер .. у лагчыну. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втемя́шенный убі́ты ў галаву́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдолблённый

1. удзяўба́ны;

2. удзяўба́ны, убі́ты; см. вдолби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вби́тый убі́ты, мног. паўбіва́ны; (забитый — ещё) забі́ты, мног. пазабіва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вколо́ченный убі́ты, мног. паўбіва́ны, забі́ты, мног. пазабіва́ны, увагна́ны, мног. паўганя́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́езджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выездзіць.

2. у знач. прым. Утрамбаваны, убіты яздой; уезджаны, наезджаны. Сцежка.. прашылася праз гушчар і выбегла на выезджаную лясную дарогу. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)