убіра́ць гл. убраць, увабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. убіра́ю убіра́ем
2-я ас. убіра́еш убіра́еце
3-я ас. убіра́е убіра́юць
Прошлы час
м. убіра́ў убіра́лі
ж. убіра́ла
н. убіра́ла
Загадны лад
2-я ас. убіра́й убіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час убіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убіра́ць несов.

1. (урожай) убира́ть;

2. (придавать нарядный вид) украша́ть, убира́ть; (нарядно одевать) наряжа́ть, разряжа́ть, выряжа́ть;

3. (поглощать) впи́тывать, вбира́ть, впива́ть;

4. заправля́ть;

3, 4 см. увабра́ць 1, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да убраць.

2. Незак. да увабраць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увабра́ць, убяру́, убярэ́ш, убярэ́; убяро́м, убераце́, убяру́ць; увабра́ў, -ра́ла; убяры́; увабра́ны; зак.

1. што. Паступова паглынуць, уцягнуць, усмактаць у сябе.

Зямля ўвабрала ваду.

2. што. Заправіць, усунуць унутр чаго-н.

У. кашулю ў штаны.

3. што. З’есці без астатку (разм.).

У. місу капусты.

4. каго. Схапіць, захапіць (разм.).

Разведчыкі ўвабралі фашыста.

|| незак. убіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убра́ць, убяру́, убярэ́ш, убярэ́; убяро́м, убераце́, убяру́ць; -а́ў, -а́ла; убяры́; -а́ны; зак., што.

1. Сабраць ураджай сельскагаспадарчых культур.

У. буракі машынамі.

2. Надаць прыгожы выгляд, упрыгожыць.

У. залу кветкамі.

Іней убраў дрэвы (перан.).

|| незак. убіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. убо́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впи́тывать несов.

1. убіра́ць; (всасывать) усмо́ктваць; (втягивать) разг. уця́гваць;

2. перен. успрыма́ць; убіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выряжа́ть несов., разг. выстро́йваць, прыбіра́ць, убіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

украша́ть несов. упрыго́жваць; убіра́ць, прыбіра́ць; аздабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убіраць — убраць і убірацца — убрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)