убу́хнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убу́хну |
убу́хнем |
| 2-я ас. |
убу́хнеш |
убу́хнеце |
| 3-я ас. |
убу́хне |
убу́хнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
убу́хнуў |
убу́хнулі |
| ж. |
убу́хнула |
| н. |
убу́хнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
убу́хні |
убу́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
убу́хнуўшы |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго (разм.).
Усыпаць, уліць, укласці куды-н. у вялікай колькасці.
У. многа гною ў глебу.
Столькі грошай убухалі за мэблю (перан.: патрацілі).
|| аднакр. убу́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вбу́хнуть сов. и однокр. убу́хнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)