убудо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. убудо́ўваю убудо́ўваем
2-я ас. убудо́ўваеш убудо́ўваеце
3-я ас. убудо́ўвае убудо́ўваюць
Прошлы час
м. убудо́ўваў убудо́ўвалі
ж. убудо́ўвала
н. убудо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. убудо́ўвай убудо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час убудо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убудо́ўваць несов. встра́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да убудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

Пабудаваць, збудаваць унутры чаго-н.

У. шафу ў сцяну.

|| незак. убудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

встра́ивать несов. убудо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убудо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да убудоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убудо́ўванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убудоўваць — убудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)