убе́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убе́лены |
убе́леная |
убе́ленае |
убе́леныя |
| Р. |
убе́ленага |
убе́ленай убе́ленае |
убе́ленага |
убе́леных |
| Д. |
убе́ленаму |
убе́ленай |
убе́ленаму |
убе́леным |
| В. |
убе́лены (неадуш.) убе́ленага (адуш.) |
убе́леную |
убе́ленае |
убе́леныя (неадуш.) убе́леных (адуш.) |
| Т. |
убе́леным |
убе́ленай убе́ленаю |
убе́леным |
убе́ленымі |
| М. |
убе́леным |
убе́ленай |
убе́леным |
убе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убе́лены |
убе́леная |
убе́ленае |
убе́леныя |
| Р. |
убе́ленага |
убе́ленай убе́ленае |
убе́ленага |
убе́леных |
| Д. |
убе́ленаму |
убе́ленай |
убе́ленаму |
убе́леным |
| В. |
убе́лены (неадуш.) убе́ленага (адуш.) |
убе́леную |
убе́ленае |
убе́леныя (неадуш.) убе́леных (адуш.) |
| Т. |
убе́леным |
убе́ленай убе́ленаю |
убе́леным |
убе́ленымі |
| М. |
убе́леным |
убе́ленай |
убе́леным |
убе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убе́лены |
убе́леная |
убе́ленае |
убе́леныя |
| Р. |
убе́ленага |
убе́ленай убе́ленае |
убе́ленага |
убе́леных |
| Д. |
убе́ленаму |
убе́ленай |
убе́ленаму |
убе́леным |
| В. |
убе́лены (неадуш.) убе́ленага (адуш.) |
убе́леную |
убе́ленае |
убе́леныя (неадуш.) убе́леных (адуш.) |
| Т. |
убе́леным |
убе́ленай убе́ленаю |
убе́леным |
убе́ленымі |
| М. |
убе́леным |
убе́ленай |
убе́леным |
убе́леных |
Кароткая форма: убе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убе́лены
1. (хорошо) вы́беленный;
2. убелённый;
3. вы́беленный;
1-3 см. убялі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убе́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад убяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убелённый вы́белены, убе́лены;
◊
убелённый седи́нами (уве́сь) сівы́, (уве́сь) пасіве́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)