Verbum

анлайнавы слоўнік

убаўля́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убаўля́ць несов., в разн. знач. убавля́ть; см. уба́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да убавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уба́віць, уба́ўлю, уба́віш, уба́віць; уба́ўлены; зак., што і каго-чаго.

Адняўшы частку, зменшыць, знізіць, аслабіць.

У. выдаткі.

У. крок.

|| незак. убаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. убаўле́нне, -я, н. і уба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да убавіцца.

2. Зал. да убаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уба́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убавля́ть несов.

1. убаўля́ць, забаўля́ць; (уменьшать) змянша́ць, памянша́ць; (отбавлять) убаўля́ць, адбаўля́ць;

2. (делать у́же или короче) павужа́ць; пакаро́чваць;

3. (в весе) ме́ншаць, убаўля́цца, убыва́ць; см. уба́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убаўля́цца несов.

1. убавля́ться;

2. (в весе) убавля́ть;

1, 2 см. уба́віцца;

3. страд. убавля́ться; см. убаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)