уба́чаны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			уба́чаны | 
					уба́чаная | 
					уба́чанае | 
					уба́чаныя | 
					
		
			| Р. | 
			уба́чанага | 
					уба́чанай уба́чанае | 
					уба́чанага | 
					уба́чаных | 
					
		
			| Д. | 
			уба́чанаму | 
					уба́чанай | 
					уба́чанаму | 
					уба́чаным | 
					
		
			| В. | 
			уба́чаны (неадуш.) уба́чанага (адуш.) | 
					уба́чаную | 
					уба́чанае | 
					уба́чаныя (неадуш.) уба́чаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			уба́чаным | 
					уба́чанай уба́чанаю | 
					уба́чаным | 
					уба́чанымі | 
					
		
			| М. | 
			уба́чаным | 
					уба́чанай | 
					уба́чаным | 
					уба́чаных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
уба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			уба́чаны | 
					уба́чаная | 
					уба́чанае | 
					уба́чаныя | 
					
		
			| Р. | 
			уба́чанага | 
					уба́чанай уба́чанае | 
					уба́чанага | 
					уба́чаных | 
					
		
			| Д. | 
			уба́чанаму | 
					уба́чанай | 
					уба́чанаму | 
					уба́чаным | 
					
		
			| В. | 
			уба́чаны (неадуш.) уба́чанага (адуш.) | 
					уба́чаную | 
					уба́чанае | 
					уба́чаныя (неадуш.) уба́чаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			уба́чаным | 
					уба́чанай уба́чанаю | 
					уба́чаным | 
					уба́чанымі | 
					
		
			| М. | 
			уба́чаным | 
					уба́чанай | 
					уба́чаным | 
					уба́чаных | 
					
		
 
	Кароткая форма: уба́чана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
уба́чаны
1. уви́денный; заме́ченный;
2. уви́денный, по́нятый;
3. усмо́тренный;
4. уви́денный, на́йденный;
1-4 см. уба́чыць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уба́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад убачыць.
2. у знач. наз. уба́чанае, ‑ага, н. Тое, што ўспрынята зрокам. Усё адчутае, убачанае і перажытае не давала .. [Надзі] заснуць. Грахоўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
уви́денный уба́чаны, угле́джаны;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)