убаро́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убаро́нены |
убаро́неная |
убаро́ненае |
убаро́неныя |
| Р. |
убаро́ненага |
убаро́ненай убаро́ненае |
убаро́ненага |
убаро́неных |
| Д. |
убаро́ненаму |
убаро́ненай |
убаро́ненаму |
убаро́неным |
| В. |
убаро́нены (неадуш.) убаро́ненага (адуш.) |
убаро́неную |
убаро́ненае |
убаро́неныя (неадуш.) убаро́неных (адуш.) |
| Т. |
убаро́неным |
убаро́ненай убаро́ненаю |
убаро́неным |
убаро́ненымі |
| М. |
убаро́неным |
убаро́ненай |
убаро́неным |
убаро́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убаро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убаро́нены |
убаро́неная |
убаро́ненае |
убаро́неныя |
| Р. |
убаро́ненага |
убаро́ненай убаро́ненае |
убаро́ненага |
убаро́неных |
| Д. |
убаро́ненаму |
убаро́ненай |
убаро́ненаму |
убаро́неным |
| В. |
убаро́нены (неадуш.) убаро́ненага (адуш.) |
убаро́неную |
убаро́ненае |
убаро́неныя (неадуш.) убаро́неных (адуш.) |
| Т. |
убаро́неным |
убаро́ненай убаро́ненаю |
убаро́неным |
убаро́ненымі |
| М. |
убаро́неным |
убаро́ненай |
убаро́неным |
убаро́неных |
Кароткая форма: убаро́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убаро́нены
1. защищённый, оборонённый;
2. убережённый;
1, 2 см. убарані́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убаро́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад убараніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)