уба́віць, уба́ўлю, уба́віш, уба́віць; уба́ўлены; зак., што і каго-чаго.
Адняўшы частку, зменшыць, знізіць, аслабіць.
У. выдаткі.
У. крок.
|| незак. убаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. убаўле́нне, -я, н. і уба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уба́віць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уба́ўлю |
уба́вім |
| 2-я ас. |
уба́віш |
уба́віце |
| 3-я ас. |
уба́віць |
уба́вяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
уба́віў |
уба́вілі |
| ж. |
уба́віла |
| н. |
уба́віла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
уба́ў |
уба́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
уба́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уба́віць сов., в разн. знач. уба́вить;
у. цану́ — уба́вить це́ну;
у. крок — уба́вить шаг;
у. ско́расць — уба́вить ско́рость;
у. святло́ — уба́вить свет;
◊ ні ў. ні прыба́віць — ни дать ни взять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уба́віць, убаўлю, убавіш, убавіць; зак.
1. што і чаго. Зменшыць, паменшыць што‑н. (памеры, аб’ём, колькасць і пад.). Убавіць выдаткі. Убавіць цану. Убавіць веку. □ І пасля вайны бярозы не ўбавілі соку. Грамовіч. // Зменшыць, аслабіць сілу чаго‑н. (дзеяння, стану і пад.). Убавіць крок. □ Ні акладу [Купчыну] не знізілі, ні гонару не ўбавілі, прызначыўшы майстрам. Мыслівец.
2. што і без дап. Устараніць, адкінуць што‑н., змяншаючы, скарачаючы (памеры, аб’ём, колькасць і пад.). [Мая:] Гісторыя, Васілій Паўловіч, што тая песня: не ўбавіш, не прыбавіш, як кажуць. Губарэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уба́ўлены уба́вленный; см. уба́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., што (разм.).
Аслабіць, убавіць; затушыць (святло, агонь).
П. лямпу.
П. цыгарэту.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
убаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да убавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уба́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад убавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приуба́вить сов., разг. (тро́хі) зме́ншыць, (тро́хі) уба́віць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убаўля́ць несов., в разн. знач. убавля́ть; см. уба́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)