уба́вка ж.

1. уба́ўка, -кі ж., убаўле́нне, -ння ср., зба́ўка, -кі ж., збаўле́нне, -ння ср.; змяншэ́нне, -ння ср., памяншэ́нне, -ння ср.; адба́ўка, -кі ж., адбаўле́нне, -ння ср.;

2. павужэ́нне, -ння ср.; пакарачэ́нне, -ння ср.; см. убавля́ть​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адба́ўка ж., разг. отба́вка, уба́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уба́ўка ж., в разн. знач., разг. уба́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убаўле́нне ср., в разн. знач. уба́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зба́ўка ж., разг. сба́вка, уба́вка; см. зба́віць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змяншэ́нне ср. уменьше́ние, убавле́ние; у́быль ж., уба́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збаўле́нне I ср. сба́вка ж., убавле́ние, уба́вка ж.; см. збаўля́ць I

збаўле́нне II ср., разг., см. збаве́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)