уба́виться
1. уба́віцца; (уменьшиться) зме́ншыцца, паме́ншыцца, стаць менш;
наро́ду у ка́ссы уба́вилось наро́ду ля ка́сы ўба́вілася (зме́ншылася, паме́ншылася, ста́ла менш);
2. (убыть) убы́ць, зме́ншыцца, паме́ншаць, паме́ншыцца; (о воде) убы́ць, паме́ншаць, спа́сці; (о луне) убы́ць;
воды́ в реке́ уба́вилось вады́ ў рацэ́ паме́ншала;
дни уба́вились дні паме́ншалі (зме́ншыліся);
луна́ уба́вилась ме́сяц убы́ў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паме́ншыцца сов. уме́ньшиться, стать ме́ньше, уба́виться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паме́ншаць сов. уме́ньшиться, стать ме́ньше; уба́виться; поуба́виться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усушы́цца сов.
1. (стать сухим) вы́сохнуть;
2. (убавиться от сушки) усуши́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зме́ншыцца сов. уме́ньшиться, уба́виться; убы́ть; уме́риться;
сям’я́ ~шылася — семья́ уме́ньшилась;
гарачыня́ ~шылася — жара́ уме́ньшилась
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уба́віцца сов.
1. уба́виться;
ко́лькасць студэ́нтаў ~вілася — коли́чество студе́нтов уба́вилось;
2. (в весе) уба́вить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убы́ць сов.
1. (уменьшиться) убы́ть; (о весе) уба́виться;
2. разг. (обычно с отрицанием) ужи́ться;
з табо́ю ніхто́ не ўбу́дзе — с тобо́й никто́ не уживётся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убавля́ться
1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;
2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;
4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спа́сці сов.
1. в разн. знач. спасть; (о жаре и т.п. — ещё) свали́ть;
з галавы́ спа́ла касы́нка — с головы́ спа́ла косы́нка;
спёка яшчэ́ не спа́ла — зной ещё не спал;
2. (осыпаться) опа́сть, попа́дать;
ужо́ ўсе лісты́ спа́лі — уже́ все ли́стья опа́ли (попа́дали);
3. (понизиться в уровне) спасть, убы́ть, уба́виться;
пасля́ паво́дкі вада́ спа́ла — по́сле наводне́ния вода́ спа́ла (убыла́);
4. (понизиться) упа́сть;
у хво́рага спа́ла тэмперату́ра — у больно́го упа́ла температу́ра;
5. (уменьшиться в объёме) опа́сть;
пухлі́на спа́ла — о́пухоль опа́ла;
◊ каро́на з галавы́ не спадзе́ — коро́на с головы́ не упадёт;
с. з це́ла — исхуда́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сцягну́ць сов.
1. стяну́ть, стащи́ть; снять; (резким движением) сдёрнуть;
с. ло́дку з бе́рага — стяну́ть (стащи́ть) ло́дку с бе́рега;
с. ко́ўдру са спя́чага — стащи́ть (стяну́ть, сдёрнуть) одея́ло со спя́щего;
с. бот з нагі́ — стащи́ть (стяну́ть, снять, сдёрнуть) сапо́г с ноги́;
с. мяшкі́ ўніз — стяну́ть мешки́ вниз;
2. (в одно место) стяну́ть; собра́ть;
3. (сжимая, туго перевязать) стяну́ть;
с. шыне́ль рэ́менем — стяну́ть шине́ль ремнём;
4. (унести что-л. далеко) затащи́ть;
дзе́ці ~ну́лі куды́сьці гра́блі — де́ти затащи́ли куда́-то гра́бли;
5. безл. (о судороге) стяну́ть, свести́;
6. разг. (украсть) стащи́ть, стяну́ть;
7. безл. (начать затвердевать) схвати́ть;
на дварэ́ маро́зік, гразь ~ну́ла — на дворе́ моро́зец, грязь схвати́ло;
8. безл. (о воде) уба́виться, сойти́;
пасля́ паво́дкі ваду́ ~ну́ла — по́сле па́водка воды́ уба́вилось (вода́ сошла́)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)